YONG LAI WAN D20102041040 EL-C01 SAINS ( TAHUN 4): November 2011

Wednesday 30 November 2011

Peta minda-Earth, Sun and Moon

Asteroid, Meteorit dan Komet

Gambar: Asteroid, Meteorit dan Komet

1.	Meteoroid merupakan batuan berlogam yang pelbagai saiz yang terapung-apung di dalam sistem suria.
2.	Meteoroid yang terapung dekat dengan permukaan Bumi akan ditarik oleh daya tarikan graviti Bumi.
3.	Meteoroid yang mamasuki ruang atmosfera Bumi dipanggil meteor.
4.	Geseran antara meteor dengan atmosfera Bumi akan menyebabkan meteor itu terbakar dan menghasilkan satu coretan cahaya dilangit. Meteor juga dikenali sebagai tahi bintang.
5.	Kebanyakan Meteor habis terbakar sebelum sampai ke permukaan Bumi. Sisa Meteor yang berjaya sampai ke permukaan Bumi dipanggil meteorit.
6.	Asteroid merupakan objek kecil yang terdiri daripada pelbagai saiz atau bentuk. Ia terdiri daripada campuran batuan dan logam.
7.	Asteroid mengorbit matahari dan juga dikenali sebagai planet kecil.
8.	Kebanyakan asteroid boleh di dapati bergerak dalam orbit yang berada di antara orbit planet Marikh dan Musytari.Kawasan ini dipanggil Jalur Asteroid.
9.	Komet ialah ketulan ais yang terbentuk daripada campuran gas dan debu. Komet mengelilingi Matahari dalam orbit berbentuk elips yang besardan panjang. Komet mengambil masa yang lama untuk melengkapkan satu edaran mengelilingi Matahari disebabkan orbitnya yang besar.
10.	Komet kelihatan berkepala dan berekor yang berbara apabila mendekati matahari. Ini ialah kerana haba matahari akan meleburkan sebahagian ais komet menjadi gas dan debu. Komet kelihatan berbara kerana gasnya yang berpendarfluor memantulkan cahaya matahari yang menyinarinya.

Tips Hafalan Susunan 9 Planet

TIPS

Untuk mudah menghafal kedudukan susunan planet-planet daripada Matahari (dalam Bahasa Inggeris), murid-murid bolehlah mengingati ayat berikut:

My Very Eager Mother Just Served Us Nine Pizzas

M - Mercury V - Venus E - Earth M – Mars J – Jupiter S – Saturn U – Uranus N – Neptune P - Pluto

Jarak Planet-planet daripada Matahari

	Utarid ialah planet paling dekat dengan Matahari dan terkecil dalam sistem Suria kita. Dengan purata jarak sejauh 58 juta kilometer daripada Matahari, Utarid mengelilingi Matahari dalam 88 hari Bumi.
	Zuhrah ialah planet kedua daripada Matahari dan kadang kala ia dikenali sebagai “kembar” Bumi kerana kedua-dua planet ini hampir sama saiznya. Garis pusat Zuhrah lebih kurang 12,100 kilometer, hampir 644 kilometer lebih kecil daripada garis pusat Bumi. Dengan purata jarak sejauh 108 juta kilometer daripada Matahari, Zuhrah mengelilingi Matahari dalam 225 hari Bumi.
	Bumi ialah planet ketiga daripada Matahari dan tempat dimana kita semua hidup. Dengan jarak purata sejauh 150 juta kilometer daripada Matahari, Bumi mengelilingi Matahari dalam 365.25 hari.
	Marikh ialah planet keempat daripada Matahari dan salah satu jiran Bumi di angkasa. Dengan jarak purata sejauh 228 juta kilometer daripada Matahari, Marikh mengelilingi Matahari dalam 687 hari Bumi.
	Musytari ialah planet kelima daripada Matahari dan planet terbesar dalam sistem Suria kita. Lebih kurang 11 kali lebih lebar daripada Bumi, Musytari mempunyai garis pusat sepanjang 142,984 kilometer. Dengan jarak purata sejauh 778 juta kilometer daripada Matahari, Musytari mengambil masa selama 11.86 tahun Bumi untuk mengelilingi Matahari.
	Zuhal ialah planet keenam daripada Matahari dan planet kedua terbesar dalam sistem Suria kita. Zuhal mempunyai tujuh cincin nipis dan rata di kelilingnya yang terdiri daripada zarah-zarah ais bergerak mengelilingi planet ini. Dengan jarak purata sejauh 1.42 bilion kilometer daripada Matahari, Zuhal mengelilingi Matahari dalam masa 22.46 tahun Bumi.
	Uranus ialah planet ketujuh daripada Matahari. Ia merupakan planet paling jauh yang boleh dilihat tanpa menggunakan teleskop. Dengan jarak purata sejauh 2.87 bilion kilometer daripada Matahari, Uranus mengambil masa selama 84 tahun Bumi untuk mengelilingi Matahari.
	Neptun ialah planet kelapan daripada Matahari. Ia merupakan satu-satunya planet dalam sistem suria kita yang tidak boleh dilihat tanpa teleskop (tidak termasuk Pluto). Dengan jarak purata sejauh 4.49 bilion kilometer daripada Matahari, Neptun mengelilingi matahari dalam masa 165 tahun Bumi.
	Sejak penemuannya pada tahun 1930 hingga 2006, Pluto dianggap sebagai planet kesembilan dalam Sistem Suria kita. Tetapi, pada tahun 2006, Kesatuan Astronomikan Antarabangsa (IAU) menurun taraf Pluto kepada planet kerdil. Dengan jarak purata sejauh 5.87 bilion kilometer daripada Matahari, Pluto mengelilingi Matahari selama 248 tahun Bumi.

Matahari merupakan bintang terdekat dengan Bumi dengan jarak purata 149,680,000 kilometer (93,026,724 batu). Matahari dan lapan buah planet membentuk Sistem Suria. Matahari mempunyai diameter 1,391,980 kilometer dengan suhu permukaan 5,500 °C dan suhu teras 15 juta °C. Matahari dikelaskan sebagai bintang kerdil jenis G. Cahaya daripada matahari memakan masa 8 minit untuk sampai ke Bumi dan cahaya yang terang ini boleh mengakibatkan sesiapa yang memandang terus kepada matahari, menjadi buta.

Matahari merupakan satu bebola plasma dengan jisim sekitar 2 x 10³⁰ kg. Untuk terus bersinar, matahari, yang terdiri daripada gas panas menukar unsur hidrogen kepada helium melalui tindak balas gabungan nuklear pada kadar 600 juta tan, dengan itu kehilangan empat juta tan jisim setiap saat. Matahari dipercayai terbentuk pada 5,000 juta tahun lalu. Kepadatan jisim matahari adalah 1.41 berbanding jisim air. Jumlah tenaga matahari yang sampai ke permukaan bumi dikenali sebagai pemalar suria menyamai 1.37 kilowatt semeter persegi setiap saat.

Gambar sinar-X matahari

Matahari berputar 25.04 hari bumi setiap putaran dan mempunyai graviti 27.9 kali graviti bumi. Terdapat julangan gas teramat panas yang boleh mencecah sehingga 100,000 kilometer ke angkasa. Marakan matahari ini boleh mengganggu gelombang komunikasi seperti radio, televisyen dan radar di bumi dan mampu merosakkan satelit atau stesen angkasa yang tidak dilindung. Matahari juga menghasilkan gelombang radio, gelombang ultraungu, sinar inframerah, sinar-X, dan angin suria yang merebak ke seluruh Sistem Suria.
Bumi dilindungi daripada angin suria oleh medan magnet bumi, sementara lapisan ozon pula melindungi bumi daripada sinaran ultraungu dan inframerah.

Terdapat tompokan hitam yang wujud dari masa ke semasa pada matahari yang disebabkan oleh perbezaan suhu di permukaan matahari. Tompokan hitam itu menandakan kawasan yang kurang panas berbanding kawasan lain dan mencecah keluasan melebihi saiz bumi. Kadang-kala peredaran bulan mengelilingi bumi menghalang sinaran matahari daripada sampai ke bumi, oleh itu mengakibatkan kejadian gerhana matahari berlaku.

Pembentukan Sistem Suria

Hipotesis pembentukan Sistem Suria kini ialah hipotesis nebula, pertama kali diusulkan pada 1755 oleh Immanuel Kant dan dirumuskan oleh Pierre-Simon Laplace secara berasingan^[6].

Teori nebula ini mengatakan bahawa Sistem Suria terjadi akibat kemusnahan graviti awan gas yang dipanggil nebula suria. Ia mempunyai diameter 100 AU dan berjisim 2-3 kali jisim Matahari. Kemudian, satu gangguan (mungkin supernova berhampiran) memampatkan nebula, menolak jirim ke dalam sehingga daya graviti mengatasi tekanan gas dalaman dan ia mula runtuh. Apabila nebula itu runtuh, keabadian momentum sudut bermakna ia berputar semakin laju dan semakin panas. Campuran daya-daya graviti, tekanan gas, medan magnet dan putaran menyebabkan nebula yang mengecut itu mula mendatar menjadi cakera protoplanet berputar dengan protobintang yang mengecut di tengah.

Daripada awan serta gas dan debunya, pelbagai planet terjadi. Sistem suria dalaman terlalu panas untuk molekul mudah ruap seperti air dan metana untuk memeluwap, jadi planetesimal yang terbentuk di situ agak kecil (cuma 0.6% dari jisim cakera) dan terdiri dari sebatian dengan takat lebur tinggi seperti silikat dan logam. Badan berbatu ini kemudiannya menjadi planet terestrial. Lebih jauh, kesan graviti Musytari mengakibatkan objek protoplanet tidak boleh bersatu, dan ini menjadi lingkaran asteroid. Musytari dan Zuhal menjadi gergasi gas, manakala Uranus dan Neptun lebih kecil dan dikenali sebagai gergasi ais kerana teras keduanya dipercayai terdiri daripada ais, ataupun sebatian hidrogen.

Gergasi gas tersebut cukup besar untuk mengekalkan "atmosfera primer" yang terdiri daripada hidrogen dan helium yang ditarik dari nebula suria di sekeliling. Planet terestial pula akhirnya hilang atmosfera ini, dan kemudiannya menghasilkan "atmosfera sekunder" melalui aktiviti gunung berapi, hentaman komet, dan dalam kes Bumi, adanya kehidupan.

Selepas 100 juta tahun, tekanan dan ketumpatan hidrogen di tengah nebula runtuh menjadi cukup besar untuk protomatahari tersebut memulakan pelakuran termonuklear, yang akan berterusan sehinggalah keseimbangan hidrostatik diperolehi. Angin suria Matahari baru itu kemudiannya membersihkan semua gas dan debu dalam cakera protoplanet dengan meniupnya ke ruang antara najam, dan demikian mengakhiri pertumbuhan planet.

Pengistilahan

Zon dari Sistem suria: sistem suria dalaman, jalur asteroid, planet gergasi (Jovian) dan jalur Kuiper. Saiz dan orbit tidak diskala.

Secara tak rasmi, Sistem Suria kadangkala dibahagikan kepada zon berasingan. Sistem Suria dalaman termasuk empat planet terestrial dan jalur asteroid utama. Sesetengah menaksirkan Sistem Suria luaran sebagai terdiri dari segalanya melepasi asteroid.^[2] Sejak penemuan jalur Kuiper, yang lain menaksirkannya sebagai rantau melepasi Neptun, dengan empat gas gergasi yang dianggap "zon pertengahan" berasingan.^[3]

Pada 24 Ogos, 2006, Kesatuan Astronomikal Antarabangsa (IAU) menaksirkan istilah "planet" buat pertama kali, disegerakan oleh penemuan Eris dan perbincangan yang berikut atas pengelasannya. Penaksiran ini membahagikan objek yang mengorbit Matahari dibahagikan kepada tiga kelas: planet, planet kerdil, dan anggota Sistem Suria kecil.

Sebuah planet merupakan sebarang badan yang mengorbit mengelilingi Matahari yang mempunyai jisim yang mencukupi untuk membentuk dirinya kepada bentuk bersfera dan mempunyai membersihkan kejiranan segeranya dari semua objek yang lebih kecil. Mengikut penaksiran ini, Sistem Suria mempunyai lapan planet yang diketahui: Utarid, Zuhrah, Bumi, Marikh, Musytari, Zuhal, Uranus, dan Neptun. Pluto telah disingkirkan dari status planetari, laksana ia tidak dibersihkan orbitnya dari sekitar objek jalur Kuiper.

Sebuah planet kerdil merupakan badan selestial yang mengorbit Matahari yang cukup besar untuk dilingkarkan oleh gravitinya sendiri tetapi iaitu tidak membersihkan rantau kejiranannya dari planetesimal dan bukan satelit. Mengikut penaksiran ini, Sistem Suria mempunyai empat planet kerdil yang diketahui: Ceres, Pluto, Makemake, and Eris. Planet kerdil yang mengorbit dalam rantau trans-Neptunian dipanggil "plutoid."^[4]

Saki-baki dari objek yang mengorbit mengelilingi Matahari adalah anggota Sistem Suria kecil.(ASSK).^[5]

Satelit semulajadi, atau bulan, adalah objek yang mengorbit mengelilingi planet, planet kerdil dan ASSK, berbanding dari matahari itu sendiri.

Para astronomi biasanya mengukur jarak di dalam Sistem Suria dalam unit astronomikal (AU). Satu AU adalah kira-kira jarak purata antara Bumi dan Matahari, atau 149,598,000 km (92,956,000 bt). Pluto secara kasarnya 38 AU dari Matahari, manakala Musytari berada secara kasarnya 5.2 AU. Satu tahun cahaya ialah 63,240 AU. Sebuah jarak badan dari Matahari dalam kursus dari tahunnya. Pendekatan terdekat kepada Matahari dipanggil perihelion, manakala jarak terjauh dari Matahari dipanggil aphelion.

Pengenalan Sistem Suria

Sistem Suria(B. Inggeris: Solar System) terdiri dari Matahari dan objek selestial yang terikat kepadanya dengan graviti. Objek ini adalah lapan planet dan 166 bulan mereka yang diketahui,^[1] empat planet kerdil dan berbillion dari anggota kecil, termasuk asteroid, objek berais jalur Kuiper, komet, meteroid, dan debu Antaraplanetari.

Secara umum, rantau bercarta dari Sistem Suria ialah Matahari, empat planet terestrial dalaman, jalur asteroid, empat planet gas gergasi luaran, jalur Kuiper, cakera bertaburan, dan yang unggulnya kemungkinan hipotesisnya awan Oort.

Sealiran dari zarah bercas dari (angin suria) Matahari, mencipta heliosfera, sebuah buih yang menyerap Sistem Suria dan terhapus dalam heliopause, secara kasarnya pada tepian dari cakera bertaburan.

Laksana pertgh-2008 empat objek yang lebih kecil dikelaskan sebagai planet kerdil. Ceres berada dalam jalur asteroid, manakala tiga yang lain (Pluto, Makemake dan Eris) semuanya melepasi Neptun.

Enam dari planet dan dua dari planet kerdil secara bergilir diorbit oleh satelit semulajadi, lazimnya diistilahkan "bulan" selepas Bulan Bumi, dan setiap dari planet luaran dikelilingi oleh cincin planetari dari debu dan zarah lain